Poznajcie Łucję - nie tylko moją ulubioną fotografkę, która od wielu lat robi zdjęcia wszystkich kolekcji Belle (i zgodziła się być fotografką na moim ślubie!), ale mamę najpiękniejszego kota na świecie i niezwykle wrażliwą na piękno osobę.

Jeśli myślicie, że bycie projektantką ubrań, lub jak wolę się sama określać, właścicielką marki odzieżowej, to super sposób na zabłyśnięcie w towarzystwie, poderwanie artystycznego chłopaka albo wywołanie efektu „wow” na twarzach Waszych cioć i wujków to cóż, jesteście w błędzie.

Zachęcona Waszymi wiadomościami po ostatnim wpisie na blogu, postanowiłam opowiedzieć Wam trochę więcej o słynnym życiu na (free)lansie, leżeniu do góry brzuchem, wstawaniu w południe i chichotaniu za plecami tym, którzy pracują na etacie.

Wiem, że marzec na podsumowania zeszłego roku to już trochę późno, ale uznałam, że od tego właśnie powinnam zacząć pisać bloga. Poprzedni rok był dla mnie rokiem zmian. I choć z perspektywy czasu niby wiemy, że prawie każda zmiana jest w końcu zmianą na lepsze, to ja początek zeszłego roku przywitałam w smutku i panice co mam ze sobą zrobić.